Θυμάστε που σας είχαμε ξανααναφέρει έναν ταλαντούχο Έλληνα που ζει στο Τελ αβίβ; Ο λόγος για τον Κώστα Μαγαράκη, που αυτή τη φορά είχαμε την τιμή να μας μιλήσει αποκλειστικά στο esthetic.gr για την ζωή του και το ταλέντο του!
Παντού υπάρχει ένας Έλληνας τελικά που διαπρέπει και ξεχωρίζει σε κάθε γωνιά της γης… καλλιτέχνης από την όμορφη Κρήτη ο οποίος ζει και μεγαλουργεί τα τελευταία χρόνια στο Ισραήλ και πιο συγκεκριμένα στο Τελ Αβίβ. Το φάσμα της έμπνευσής του είναι ευρύ: περιλαμβάνει θέματα από θρησκεία, επιστήμη, μυθολογία, αρχαιολογία και η λίστα θα μπορούσε να συνεχιστεί για δύο σελίδες ακόμα όπως χαρακτηριστικά μας ανέφερε ο ίδιος. Πρόκειται για ένα ανήσυχο πνεύμα στον χώρο της τέχνης. Το μυστικό για την επιτυχία ανεξάρτητα με τις εκάστοτε κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες που επικρατούν είναι η διάθεση και η όρεξη για δουλειά και τίποτε άλλο. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από λεπτομέρεια και πρωτοτυπία. Δουλεύει με κάποιες εξειδικευμένες γκαλερί κυρίως στο Ισραήλ και στην Αμερική, καθώς και με συλλέκτες.
Μίλησε μας για εσένα. Πόσων ετών είσαι, πού γεννήθηκες, πού μεγάλωσες και τι έχεις σπουδάσει;
Είμαι 38 ετών, γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κρήτη. Μετά το στρατιωτικό μου γράφτηκα και αποφοίτησα από μια ιδιωτική σχολή καλλιτεχνικής κατεύθυνσης. Λόγω κάποιων εσωτερικών αναζητήσεων και συγκυριών και όχι λόγω οικονομικής κρίσης -όπου τότε που έφυγα δεν υπήρχε-βρέθηκα στο Ισραήλ. Eδώ συνέχισα τις σπουδές μου για 2 ακόμη χρόνια. Από μικρή ηλικία σαν χώρα ασκούσε πάνω μου τρομερή γοητεία. Βρίσκομαι εδώ τα τελευταία 10 χρόνια.
Πώς σου ήρθε η ιδέα;
Καθισμένος στο πάτωμα του εργαστηρίου μου, περιτριγυρισμένος από υλικά που διαρκώς συλλέγω για τις δουλειές μου, και κρατώντας στο χέρι το πρώτο μου παπούτσι φτιαγμένο από πολυεστέρα και υαλούφασμα (fiberglass).
Περίγραψέ μας τη διαδικασία κατασκευής ενός παπουτσιού – αγάλματος; (σχέδιο, υλικά, κατασκευή)
Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να βρω το κατάλληλο παπούτσι που θα μου κάνει το “κλίκ” και θα νιώσω οτι έχει μία ιστορία να πει. Τα περισσότερα απο αυτά τα βρίσκω παρατημένα απο τους ιδιοκτήτες τους σε διάφορες γωνιές ή στα σκουπίδια και είναι όλα τους μεταχειρισμένα. Κάθε παπούτσι περνάει απο μία διαδικασία που θα σκληρύνει τα εξωτερικά τους χαρακτηριστικά και θα τα διατηρήσει αναλλοίωτα για τη διαδικασία του εκμαγείου. Το τελικο προϊόν-άγαλμα που θα βγει από το εκμαγείο θα είναι φτιαγμένο από ένα συνδυασμό εποχικής ρητίνης και υαλουφάσματος -ένα υλικό που έχει εξαιρετική αντοχή.Αυτή είναι μια χρονοβόρα και πολυέξοδη διαδικασία που απαιτεί τεχνικές γνώσεις και ανάλογο εξοπλισμό.
Πόσος χρόνος χρειάζεται για να φτιάξεις ένα από τα έργα σου;
Από τη στιγμή της της εύρεσης του παπουτσιού που θα αποτελέσει το δείγμα (μοντέλο) μέχρι την τελική ιδέα και την υλοποίησή της θα χρειαστούν περίπου 3-4 εβδομάδες. Υπάρχουν όμως γλυπτά που έχουν πάρει και 2 μήνες.
Άντρες ή γυναίκες αγοράζουν περισσότερο;
Ίσως κατά ένα μικρό ποσοστό οι γυναίκες. Οι άντρες είναι πιο συντηρητικοί στις επιλογές του όσον αφορά την αγορά ενός έργου τέχνης.
Ποια είναι η εικόνα που επικρατεί στο Ισραήλ για την Ελλάδα;
Οι Ισραηλινοί αγαπούν πολύ την Ελληνική κουλτούρα και έχουν πολύ περισσότερα κοινά στοιχεία με τους Έλληνες απ’ όσα φανταζόμαστε. Το στερεότυπο του «Έλληνάρα» γλεντζέ που σπάει πιάτα στα μπουζούκια και «τα πίνει» δυστυχώς υπάρχει, αλλά προσωπικά καταρριπτω εξ ολοκληρου αυτην την ιδεα-αποψη . Από τη στιγμή μάλιστα που ποτέ δεν ήμουν φανατικός λάτρης της Ελληνική μουσικής. Επίσης δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι οι Έλληνες προτιμούν το γλέντι και την καλοπέραση από τη σκληρή δουλειά και ίσως γι’ αυτό έφτασαν εκεί που έφτασαν. Εγώ φυσικά τους διαψεύδω.
Θα ερχόσουν στην Ελλάδα μόνιμα; Γιατί ναι ή όχι;
Το δρόμο μου πια τον έχω χαράξει και για τα επόμενα χρόνια δε με βλέπω στην Ελλάδα ακόμα και αν εγκατέλειπα το Ισραήλ γιατί και εδώ, δεν υπάρχουν περιθώρια εξέλιξης.
Τι θα συμβούλευες τους νέους καλλιτέχνες που ψάχνουν το δρόμο τους στην Ελλάδα;
Αυτό που θα συμβούλευα κάθε άνθρωπο που θέλει να πετύχει το στόχο του. Δουλειά, δουλειά και πάλι δουλειά. Τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους…
No comments