Χίλαρι Κλίντον: Γεννημένη Ηγέτης
Η Χίλαρι Ρόνταμ γεννήθηκε στις 26 Οκτωβρίου του 1947. Ήταν το πρώτο παιδί των γονιών της και έχει δύο μικρότερους αδερφούς. Φοίτησε στη νομική σχολή του πανεπιστημίου Γέιλ, όπου το 1971 γνώρισε τον επίσης φοιτητή και μέλλοντα σύζυγό της, Μπιλ Κλίντον. Μετά από τέσσερα χρόνια, η σχέση τους επισημοποιήθηκε με γάμο, που έλαβε χώρα στο Αρκάνσας. Σχεδόν 30 χρόνια αργότερα το Νοέμβριο του 2000, η Χίλαρι εξελέγη γερουσιαστής της Νέας Υόρκης και το 2006 ανανέωσε τη θητεία της. Στις 20 Ιανουαρίου 2007 ανακοίνωσε ότι θα είναι υποψήφια για την προεδρία του κόμματος των Δημοκρατικών και εν συνεχεία για την προεδρία των Η.Π.Α. Έπειτα από έναν σκληρό αγώνα για να πάρει το χρίσμα, παραδέχθηκε την ήττα της τον Ιούνιο του 2008 και εμφανίστηκε πρόθυμη να συνεργαστεί με τον, μέχρι πρότινος αντίπαλό της στην κούρσα για το προεδρικό χρίσμα, Μπαράκ Ομπάμα. Την 1η Δεκεμβρίου του 2008 διορίστηκε από τον Ομπάμα στο αξίωμα της Υπουργού Εξωτερικών.
Ως υποψήφια Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών του 2016 δήλωσε πως:
«Ο καθημερινός Αμερικανός χρειάζεται έναν υπερασπιστή. Κι εγώ θέλω να είμαι αυτός ο υπερασπιστής»
Ο Κλίντον κράτησε διακριτική στάση στην εκστρατεία της Χίλαρι. Ακόμη δεν δείχνει να έχει απαλλαγεί από τη σκιά των σεξουαλικών ατασθαλιών του στο παρελθόν. Παρουσίασε τον εαυτό του ως έναν «ευτυχισμένο παππού» και δήλωσε για την Χίλαρι πως: «Είναι ο πιο απίστευτος άνθρωπος» και τόνισε χαρακτηριστικά. «Ότι αγγίζει, το κάνει καλύτερο». (Προφανώς λοιπόν κ. Κλίντον εσάς δεν σας άγγιξε ποτέ…)
Ο Ρεπουμπλικανός Ντόναλντ Τραμπ, ο εκατομμυριούχος αντίπαλος της Χίλαρι, ανήρτησε στο Twitter το μήνυμα:
«Το χειρότερο πράγμα που η Χίλαρι θα μπορούσε να κάνει είναι να επιτρέψει στο σύζυγο της να συμμετάσχει στην εκστρατεία μαζί της»
Γιατί κ. Τραμπ;;
Ξέρετε… τις γυναίκες που έχουν απατηθεί και μένουν, τις γυναίκες που έχουν υβριστεί και μένουν, τις γυναίκες που έχουν στερηθεί και μένουν, ακόμα και το ακραίο, δηλαδή αυτές που έχουν κακοποιηθεί και μένουν, συνηθίζουμε όλοι εμείς, μαζί κι εγώ, απερίσκεπτα και βεβιασμένα να τις λυπόμαστε και να πέφτουν πολύ, μα πάρα πολύ χαμηλά στα μάτια μας…
Μπορούμε πολύ απλά να τις κατηγοριοποιήσουμε σε ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο με τίτλο:
«Οι γυναίκες που έχουν αγαπήσει και μένουν»
Στην συνέχεια, σαφώς θα έπρεπε αυτόματα να περάσουμε, από το εύκολο και πολύ καλό συναίσθημα για την ψυχολογία μας, αυτό της λύπησης προς αυτές, στο άλλο άκρο που είναι αυτό του θαυμασμού και της εκτίμησης. Απλά ο εγωισμός, μας κερδίζει ή πιο απλά δεν έτυχε να αγαπήσουμε τόσο δυνατά, ώστε να τις καταλάβουμε…
Η Αγάπη είναι σαν μια κλεψύδρα, με την καρδιά να γεμίζει, καθώς το μυαλό αδειάζει. Να κάνεις χωρίς να ελέγχεις. Να δίνεις χωρίς να απαιτείς. Να καθοδηγείς χωρίς να επεμβαίνεις. Να βοηθάς χωρίς να επωφελείσαι. Αυτό είναι Αγάπη.
Οι άνθρωποι παραπονιούνται πως δεν τους αγαπούν. Είναι εξάρτηση να περιμένεις από τους άλλους να σου χαρίσουν την αγάπη. Η αγάπη όντως είναι η μεγάλη πλήρωση της ύπαρξης, αλλά μόνο όταν πρόκειται για αγάπη που δίνεις. Όσο κι αν αγαπιέσαι, το ανικανοποίητο θα επιμένει ζοφώδες στην καρδιά, αν αυτή η καρδιά δεν μπορεί να αγαπήσει. Γεμίζουμε μονάχα απ’ την αγάπη που εμείς δίνουμε, από την πίστη που ασκούμε, από όσα δικά μας χαρίζουμε.
Ακόμη κι η ψυχή διά της απωλείας της κερδίζεται.
Είναι ελεύθερη επιλογή η ικανότητά μας στο συναίσθημα. Κι αν είναι δύσκολο να βρίσκουμε αγάπες, είναι πολύ πιο δύσκολο να αγαπάμε· προϋποθέτει μεταστροφή της εγωιστικά εκπαιδευμένης προσωπικότητάς μας κάτι τέτοιο. Όσο την αρνούμαστε τη μεταμόρφωση, η επιδημία της ανίας και της κατάθλιψης εξαπλώνεται, σαν φάντασμα που στοιχειώνει τη ζωή μας.
Η Μάρω Βαμβουνάκη αναφέρει χαρακτηριστικά:
“Μελαγχολία είναι η αξόδευτη αγάπη…”
Ο Κλίντον, λοιπόν, στο πλευρό της Χίλαρι, ή πιο σωστά, η Χίλαρι στο πλευρό του Κλίντον, μας δείχνει τη μεγάλη δύναμη που διαθέτει η υποψήφια, το μεγάλο της ψυχικό σθένος, την ικανότητά της να δίνει χωρίς να παίρνει, την επιμονή, την σταθερότητα και την πίστη της. Είναι πολύ μεγάλο ατού γι’ αυτήν η παρουσία του Κλίντον στις εκστρατείες της.
Το Forbes, το 2014, την ψήφισε ως την έκτη πιο δυνατή γυναίκα στον κόσμο.
Επίσης, είναι μέλος του «National Women’s Hall of Fame». Στο Gallup έχει ψηφιστεί 16 (!) φορές ως η γυναίκα που θαυμάζουν περισσότερο οι Αμερικάνοι… ε, μέσα σ’ αυτούς είμαι κι εγώ, η Δέσποινα από την όμορφη Νάξο της Ελλάδας…
No comments