Είναι κυρίαρχο φαινόμενο, κυρίως λόγω της μεγάλης καταναλωτικής άνθησης που βασίζεται στις διαφημίσεις και στις τεχνητές ανάγκες που αυτές προμοτάρουν, η ζωή μας να γεμίζει με περιττά αντικείμενα. Αυτά μπορεί να είναι έπιπλα, ρούχα, αυτοκίνητα κτλ. Αυτό από ένα σημείο και μετά φτάνει σε ένα σημείο να γίνεται κουραστικό αλλά και αντιαισθητικό. Σε αυτό το στάδιο η απλότητα και οι βασικές λειτουργίες σε κάτι αρχίζουν να γίνονται το θελκτικό και το ανανεωτικό.
Για παράδειγμα αλλιώς βλέπεις ένα σπίτι γεμάτο έπιπλα, αλλιώς έναν χώρο με τα βασικά, τοποθετημένα καλόγουστα. Η επέκταση αυτού του τρόπου ζωής περνάει και στα αντικείμενα μας.. ποιο είναι το αγαπημένο αντικείμενο αυτής της στήλης;;;. …μα το ρολόι φυσικά.
Σε ποιόν δεν αρέσουν τα απλά, “καθαρά” και μεγάλα ρολόγια; Ποίος ο λόγος άλλωστε της τεράστιας εμπορικής επιτυχίας των Daniel Wellington; Ενός ρολογιού με μικρή ωρολογιακή αξία με μεγάλη όμως καλαισθησία και φινέτσα. Βγάζοντας ουσιαστικά ένα ρολόι, ασπαζόμενο τα πατροπαράδοτα σχεδιαστικά γεννοφάσκια της ωρολογοποιίας, κατάφεραν να πουλήσουν εκατομμύρια κομμάτια και να γίνουν σύμβολο λιτότητας και μινιμαλισμού στον καρπό μας. Φυσικά το απλό είναι το κοινά αποδεκτό. Όμως γιατί αυτό; Ο λόγος είναι εύκολα κατανοητός. Το ρολόι έχει φτιαχτεί για να λέει την ώρα, όχι για να έχει βυθόμετρο και να στέλνει sms. Όταν κάνει αυτό ακριβώς που πρέπει και μόνο αυτό, χωρίς περιττές λεπτομέρειες και πολλά σχεδιαστικά τερτίπια παραμένει, γυμνό, αυτό που λέμε…to the point. Εκπέμπει έναν αέρα vintage που πολλές φορές μας πηγαίνει πίσω, όταν τα πράγματα ήταν απλά, όταν το άγχος για την δημιουργία ενός τρόπου ζωής βασισμένου στην κατανάλωση ήταν δευτερεύουσα ανάγκη.
Φυσικά τα Daniel Wellington είναι απλά ένα παράδειγμα ..ίσως το κυριότερο γιατί μέσω αυτών, μπήκε πάλι στη ζωή του απλού αγοραστή η έννοια του vintage ρολογιού. Η απλή και λιτή γραμμή στην σχεδιαστική παραγωγή των ρολογιών ουσιαστικά δεν σταμάτησε ποτέ και αυτό το ξέρουν όλοι οι ωρολογόφιλοι. Τα παραδείγματα είναι πολλά. καλύτερο όμως, από το μοντέλο Tradition του οίκου Tissot; Ένα κομμάτι με ωρολογιακή αξία, 100% φτιαγμένο στην Ελβετία, με ζαφειροκρύσταλλο και μηχανισμό που δεν θα σταματήσει να δουλεύει στον αιώνα τον άπαντα. Και από τιμή; Ίδια με το DW !
Η ιδέα φυσικά του άρθρου δεν είναι να καταδείξουμε την επόμενη ωρολογιακή αγορά σας ούτε να διαφημίσουμε συγκεκριμένες μάρκες. Οφείλω όμως να παραδεχτώ τις εταιρείες που κρατάνε ΄΄αληθινό΄΄ το concept ότι ένα αντικείμενο έχει μια χρηστικότητα και ως εκεί. Τα πράγματα πολλές φορές είναι τόσο απλά που δεν μπορούμε να τα διακρίνουμε. Ξεχνάμε ότι το χρηστικό είναι κάτι σχετικό και θεωρούμε οτι έχοντας περισσότερα ανεβαίνουμε στα ανώτερα κλιμάκια της κοινωνικής πυραμίδας. Ας θυμηθούμε την ομορφιά της ουσίας των πραγμάτων λοιπόν και όχι των αριθμό και την τιμή των προϊόντων. Less is More…
The Watch Jedi
No comments